Geloven jullie in karma? Everything happens for a reason? Ik denk er de laatste tijd best vaak over na. Vroeger vond ik het eigenlijk onzin, maar bij nader inzien denk ik dat er best wel eens iets zoals karma zou kunnen bestaan. Maar waar heb ik dan al die lage cijfers van de toetsweek aan de danken? Wat heb ik verkeerd gedaan, ik heb namelijk wel twee weken vrijwel non-stop geleerd. Waarom heb ik dan toch van die dramatisch lage cijfers? Ik weet het niet. Ik ben nu al weer volop bezig met het leren van mijn herkansingen. Nou ja, volop bezig is misschien verkeerd uitgedrukt; dit is het laatste wat ik ga doen vóordat ik ga leren. Ik vond dat ik wel even een berichtje moest plaatsen, anders laat ik mijn drie trouwe followers - ja ja, ik heb al drié followers, jullie zijn awesome! - in de steek, en dat moeten we natuurlijk niet hebben. Dus ik besloot nog iets later te beginnen met mijn geliefde wiskunde sommen, om hier nog een onzinnig bericht te posten. Een bericht zonder boodschap, zonder nuttige informatie en al helemaal zonder inhoud. Toen ik laatst aan iemand vroeg waarom hij polaroidmonday las - ik ben daar gewoon altijd heel erg nieuwsgierig naar, wát je nou precies aantrekt aan een blog - zei hij dat hij mijn schrijfstijl zo leuk vond. 
Ik citeer: 'het maakt niet uit waarover jij schrijft, of het nou een spannend verhaal of een verslag van de meest saaie bijeenkomst ooit is, jij maakt van al jouw stukken een feestje om te lezen, en dat is echt heel knap. Dit moet je volhouden, het is zonde om hier niet mee door te gaan.' Ik vond het zó lief. Op zijn verzoek zal ik zijn naam hier niet neerzetten, maar als je dit leest; ik houd van je!
Liefs, Sharon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten